Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Contineo me ab exemplis. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Duo Reges: constructio interrete. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Aberat omnis dolor, qui si adesset, nec molliter ferret et tamen medicis plus quam philosophis uteretur. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.

Recte, inquit, intellegis. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.

Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Ostendit pedes et pectus. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Nec enim, cum tua causa cui commodes, beneficium illud habendum est, sed faeneratio, nec gratia deberi videtur ei, qui sua causa commodaverit.
Erat enim Polemonis.
Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Qui convenit?
Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Sed fortuna fortis;
Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem.
Bork
Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.
Iure igitur gravissimi philosophi initium summi boni a
natura petiverunt et illum appetitum rerum ad naturam
accommodatarum ingeneratum putaverunt omnibus, quia
continentur ea commendatione naturae, qua se ipsi diligunt.

Quod quoniam in quo sit magna dissensio est, Carneadea nobis
adhibenda divisio est, qua noster Antiochus libenter uti
solet.
  1. Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus.
  2. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt.
  3. Et si in ipsa gubernatione neglegentia est navis eversa, maius est peccatum in auro quam in palea.
  4. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;
  5. Quid, quod res alia tota est?